Cinli perili hikayelere inanan biri değilimdir. İnsanların cinlere yorduğu olayların yaşadığımız dünyanın fizik kuralları içerisinde bir açıklaması olması ihtimalinin gerçekten cinlerin karıştığı bir olay olması ihtimalinden çok daha yüksek olduğuna inanırım. Ama yine de, eşimi ve oğlumu tatile gönderdiğim bir dönemde gece gece durduk yere kendimi ürkütmemek için Siccin 2 filminin alt yazılarını hazırlarken gökyüzünde güneşin olduğu saatleri tercih etmeye gayret ettiğim doğrudur. Bu tercihimde, birtakım teknik sorunlar yüzünden filmin bana gelen videosunun bir türlü doğru düzgün çalışmaması da etkili oldu. Neme lazım, cinlidir minlidir...
Aşağıda yazacaklarım filmden sahneler içerdiği için, spoiler hassasiyeti olan okurlar atlamak isteyebilir.
Bu tarz Türk korku filmlerinde anlatılan her hikaye için geçerli olmasa da, Siccin 2 filminin hikayesinin aslında, çocuklarının ölümünün yarattığı travmayı atlatamayan bir ailenin yaşadığı psikolojik sorunların farklı bir yorumu olarak düşünebiliriz.
Nitekim, filmin alt yazılarını hazırlamamdan bu yana geçen üç buçuk seneye yakın zamandan sonra aklımda kalan en çarpıcı sahne, oğlunun mezarı başında intihar eden baba sahnesiydi. Aklıma geldikçe hâlâ tüylerim diken diken olur. Yani düşünecek olursak, belki ortada cin falan yoktur; sadece acılı bir aile vardır.
Tabii işin bilimsel açıklamaları bir yana, üzerinde emek harcandığı belli olan güzel bir film var ortada. Bu tarz korku filmlerine çok aşina olmadığım için türün diğer örnekleriyle kıyaslandığında nasıl değerlendirileceğini bilmesem de, seyircisini ciddiye alan bir yapım olduğunu söyleyebilirim. Seyircinin cebindeki parasını alıp kendi dalgasına bakmak yerine, aldığı o paranın hakkını vermek için uğraşılmış bir film olduğu izlenimi bıraktı bende.
Aşağıda yazacaklarım filmden sahneler içerdiği için, spoiler hassasiyeti olan okurlar atlamak isteyebilir.
Bu tarz Türk korku filmlerinde anlatılan her hikaye için geçerli olmasa da, Siccin 2 filminin hikayesinin aslında, çocuklarının ölümünün yarattığı travmayı atlatamayan bir ailenin yaşadığı psikolojik sorunların farklı bir yorumu olarak düşünebiliriz.
Nitekim, filmin alt yazılarını hazırlamamdan bu yana geçen üç buçuk seneye yakın zamandan sonra aklımda kalan en çarpıcı sahne, oğlunun mezarı başında intihar eden baba sahnesiydi. Aklıma geldikçe hâlâ tüylerim diken diken olur. Yani düşünecek olursak, belki ortada cin falan yoktur; sadece acılı bir aile vardır.
Tabii işin bilimsel açıklamaları bir yana, üzerinde emek harcandığı belli olan güzel bir film var ortada. Bu tarz korku filmlerine çok aşina olmadığım için türün diğer örnekleriyle kıyaslandığında nasıl değerlendirileceğini bilmesem de, seyircisini ciddiye alan bir yapım olduğunu söyleyebilirim. Seyircinin cebindeki parasını alıp kendi dalgasına bakmak yerine, aldığı o paranın hakkını vermek için uğraşılmış bir film olduğu izlenimi bıraktı bende.
Yorumlar
Yorum Gönder